“Hoe kom-ie erop?” Nou, hoe kom-ie eraf… is de eerste opmerking die op mijn lippen brandt. Maar die slik ik snel weer in, want wat zou ik met mijn leven aan moeten zonder brain farts, nachtelijke inspiratiemomenten, rondvliegende hersenspinsels en spontane URL-aankopen?
#curacaoboss is allemaal begonnen met een strandlaken van mijn moeder. 
Ja, het is heus. Moeders heeft zo haar lollige momenten, zo ook afgelopen juni. Ik was net jarig geweest en ze besloot haar 32-jarige tekst schrijvende Westlandse dochter op Curaçao een strandlaken te geven met daarop de Westlandse vlag en de tekst: Hier leg un Westlander. Juist, dat zei ik al: mijn moeder is soms best hilarisch. En eerlijk is eerlijk, ik was/ben als trotse Westlander als een kind zo blij met mijn souvenir.
En daar was het moment: PING! Souvenirs op Curaçao… dat kan anders, beter en leuker! “Ik ga ook iets maken waar iedere trotse Curaçaoënaar, stagiair en toerist iets van wil hebben.” En zo geschiedde. Met mijn grote voorbeelden Loesje en RUMAG in het achterhoofd en een shitload aan bizarre, leuke, minder leuke en gênante ervaringen op het eiland als inspiratiebron, begon ik quotes te schrijven over alle gemakken en ongemakken op Curaçao. Herkenbare inside jokes. Scherpzinnig, grappig en soms op het randje (of er net over, oeps), maar altijd met liefde en respect voor het eiland, want iets of iemand afzeiken met een grote bek is simpelweg te makkelijk en is ook helemaal niet leuk overigens.
De eerste quotes heb ik met trillende handen afgevuurd op een select panel van uiteenlopende vrienden in de categorie ‘recht voor z’n raap’ (heb ik trouwens ook vrienden uit een andere categorie dan?), want van alleen veren in je reet kom je niet verder in het leven, vind ik. 
En wat bleek: ze vonden me grappig. Haha, hilarisch toch! Patty de grappenmaker, wie had dat ooit gedacht? Hatsaaaa, dus volle vaart vooruit. Ik daagde mezelf uit om eerst 75 quotes te produceren, voordat ik online zou gaan. Want stel je voor dat ik na 20 quotes geen inspiratie meer heb? Dat zou mooi ruk zijn. Nee, zekerheid voor alles.
Toen de merknaam. Iets met Curaçao erin, dat was mijn keiharde vereiste. Want het eiland speelt immers de hoofdrol in dit waanzinnig gave avontuur, waarvan ik niet weet waar het gaat eindigen. Curaçao, dáár willen de mensen iets van hebben, net zoals ik trots op mijn Westlandse handdoek lig te zonnen. Al snel kwam ik met #curacaoboss op te proppen. Geen idee hoe, maar het was er. Ineens. En ik wist het zeker: dit is het. Stoer, sexy en internationaal, waardoor ik ook de Amerikaanse cruisetoeristen (die met hordes tegelijkertijd voor een paar uur op Curaçao worden losgelaten, met dollars die branden in hun zakken om iets awesome of amazing te kopen) meepik. So, #curacaoboss it is! Dus kocht ik direct curacaoboss.com en curacaoboss.nl en legde ik de Facebookpagina en het Instagramaccount vast, want de tijd wacht niet op treuzelaars… heeft een zeer wijs man mij geleerd.
Hoppa, nog even snel een fontje en achtergrondje fixen voor mijn quotes en doorrr, maar dat bleek toch iets ingewikkelder dan ik aanvankelijk met mijn ‘doe ik wel even’-instelling dacht. Want de uitstraling van mijn quotes zouden, naast de inhoud ervan, ongelooflijk belangrijk zijn voor het succes van #curacaoboss, zo wist de marketeer in mij dondersgoed. En, ook niet geheel onbelangrijk: ik had maar één kans. Het MOEST meteen staan als een huis. De communicatiespecialist in mij (ja, het is druk tussen de oren van een duizendpoot) weet namelijk als geen ander dat de ‘schot in de roos’-methode essentieel is voor het lanceren van een nieuw merk. Gaandeweg pielen en klooien is simpelweg funest voor de branding, want consistency is key, om er nog maar een paar bloedirritante fancy marketingtermen (die, eerlijk is eerlijk, toch gewoon een stuk lekkerder bekken in het Engels) tegenaan te gooien.
Dus daar ging ik: weken van stoeien met lettertypen, kleuren en structuren volgden. Mijn designcriteria: stoer, uniek, authentiek, volwassen en met een knipoog naar het eiland. Tot slot moest de look & feel van de quotes ook op te schalen zijn naar andere uitingen, want ik denk graag groot, zoals je inmiddels weet. Afijn, het blauwe design met het houtnerfje en het speelse, maar stoere lettertype is inmiddels een feit. Het is alles waar #curacaoboss voor staat.
Op 20 juni 2017 kreeg ik het beruchte strandlaken van mijn moeder en op 11 augustus 2017 stond de eerste quote online. Inmiddels heb ik meer dan 1.000 volgers, bereik ik gemiddeld 5.000 mensen per bericht en liggen de eerste 600 kledingitems klaar om te verkopen. En… ook niet onbelangrijk: ik heb er giga veel plezier in!
Gaaf toch?
Tot de volgende…
